23 ¹ * Wyrok na Tyr. Jęknijcie, okręty Tarszisz, bo wasza przystań [warowna] zniszczona. Gdy z kraju Kittim* wracały, odebrały tę wieść. ² Jęczcie, mieszkańcy wybrzeża, kupcy z Sydonu, których posłańcy przeprawiali się przez morze ³ o bezmiernych wodach. Ziarno znad Szichoru*, żniwo znad Rzeki było dochodem Tyru i było przedmiotem handlu z narodami. ⁴ Zawstydź się, Sydonie, bo morze przemówiło, <przystań morska rzekła>: «Nie czułam bólu porodu i nie porodziłam, nie dałam wychowania chłopcom ani dziewczętom rozwoju». ⁵ Gdy Egipcjanie posłyszą taką wieść, jak ta o Tyrze, wić się będą z żalu. ⁶ Przeprawcie się do Tarszisz, jęczcie, mieszkańcy wybrzeża! ⁷ Czy to jest wasze wesołe miasto, którego początek sięga dawnych czasów, którego nogi zdążają daleko, by się [tam] osiedlić? ⁸ Kto zgotował taki los Tyrowi rozdającemu korony, którego kupcy byli książętami, a przekupnie ludźmi szanowanymi w świecie? ⁹ Pan Zastępów to postanowił, żeby upokorzyć pychę całej jego świetności i poniżyć wszystkich wielmożów świata. ¹⁰ Uprawiaj twą ziemię, o Córo Tarszisz! Portu już nie ma*. ¹¹ Wyciągnął On rękę na morze, zatrząsł królestwami, Pan nakazał w sprawie Kanaanu, by zburzyć jego warownie. ¹² Rzekł On: «Nie będziesz się więcej radować, Dziewico zhańbiona, Córo Sydonu! Wstań, przepraw się do Kittim: tam również nie zaznasz spokoju». ¹³ Oto kraj Chaldejczyków - <naród ten nie istniał, Asyria go założyła dla dzikich zwierząt> - oni to wznieśli swe wieże; zrównali z ziemią zamki Sydonu, obrócili go w gruzy. ¹⁴ Zawyjcie, okręty Tarszisz, bo wasz gród [morski] - spustoszony. ¹⁵ Stanie się w ów dzień, iż Tyr pójdzie w zapomnienie na siedemdziesiąt lat, według miary dni jednego króla. Pod koniec siedemdziesięciu lat przydarzy się Tyrowi, jak nierządnicy z piosenki: ¹⁶ «Weźmij cytrę, obejdź miasto, nierządnico zapomniana! Zagraj dobrze, mnóż piosenki, ażebyś się przypomniała!» ¹⁷ Przyjdzie więc do tego, pod koniec siedemdziesięciu lat, że Pan nawiedzi Tyr. Ten zaś powróci do swego zarobkowania i odda się nierządowi ze wszystkimi królestwami świata na powierzchni ziemi*. ¹⁸ Ale jego zarobek i jego zysk będą poświęcone Panu i nie będą gromadzone ani przechowywane. Albowiem jego zarobek będzie użyty dla tych, którzy przebywają przed obliczem Pana, żeby mogli jeść do syta i przyodziewać się wystawnie.